Als je baby te vroeg geboren wordt is je baby ‘prematuur’. Een baby is prematuur wanneer het tussen de 24 en 37 weken wordt geboren. Vroeggeboorte komt bij 7 procent van de baby’s voor (1). Dit is een aangrijpende gebeurtenis voor ouders. Het Childbirth network sprak met twee moeders met een te vroeg geboren kindje. De dochter van Marieke werd met 28 weken geboren en woog slechts 1250 gram. De zoon van Anniek werd na iets meer dan 33 weken zwangerschap geboren. “Ondanks alle draadjes en slangetjes was hij prachtig! Hij had over zijn hele lijfje hele kleine blonde donshaartjes.”
Van buikpijn naar weeënremmers
Anniek was op haar werk toen ze buikpijn kreeg en zich niet lekker voelde. Op advies van haar verloskundige ging ze naar huis om te ontspannen met een warme kruik. Maar omdat de buikpijn heviger werd vond de verloskundige het verstandig om naar het ziekenhuis te gaan. Anniek: “We hadden nog geen ‘vluchttas’ klaarstaan. We hebben grapjes staan maken over of we nu al babykleertjes mee moesten nemen en wat ik aan moest trekken.”
In het ziekenhuis bleek dat de bevalling echt was begonnen! Anniek kreeg weeënremmers en medicijnen om de longrijping van de baby te bevorderen. De weeën zakten en dus ging haar vriend naar huis om wat te slapen, maar nog geen twee uur later gingen alle alarmbellen af. De hartslag van de baby daalde. Met spoed werd Anniek naar de OK gereden, waar haar zoontje met een spoedkeizersnede is geboren. “Ik kreeg een algehele narcose. Er was geen tijd voor een ruggenprik. Mijn vriend was ook niet bij de geboorte aanwezig, want hij was nog niet in het ziekenhuis.”
Ook Marieke kreeg weeënremmers en longrijpers. Maar na het stoppen van de weeënremmers ging het snel en in een korte tijd had ze 8 centimeter ontsluiting. Marieke: “Er stonden veel artsen om mij heen en ze wilden dat ik beviel met een intact zijnde vruchtwaterzak, dat wil zeggen dat de vliezen nog niet gebroken zijn. Dat was beter voor het kindje. Ze voelden daarom constant of de vruchtwaterzak nog intact was, maar hij is helaas toch geknapt. Na een aantal uur werd onze dochter Julie geboren.”
Direct na de geboorte onderzochten de kinderartsen hun baby
Het kindje van zowel Marieke als Anniek werd meteen na de geboorte onderzocht door de kinderartsen. De partner van Marieke ging mee met hun dochter. Nadat hun dochter was onderzocht kwam ze op NICU terecht. Dat is een intensive care voor pasgeborenen. Marieke zag haar dochter pas uren later omdat haar placenta eerst operatief verwijderd moest worden.
Ook Anniek kon haar zoontje pas uren later voor het eerst zien, nadat ze uit de narcose kwam. “Uit foto’s en verhalen weet ik dat ons kindje meteen is onderzocht en daarna naar de kinderafdeling in het ziekenhuis is gebracht. Daar aangekomen hebben mijn vriend en mijn zusje hem nog even mogen bekijken. Daarna werd hij aangesloten aan allerlei draadjes. We konden niet bij hem blijven. Ik lag op de afdeling gynaecologie, op een andere verdieping”.
Wanneer mochten jullie je kindje voor het eerst vasthouden?
Marieke: “Dat mocht meteen de eerste dag na de bevalling, zowel ik als mijn partner. Dat heet buidelen. Dit is goed voor de ontwikkeling van de ademhaling, zintuigen, en overgang van sondevoeding naar borstvoeding”.
Anniek: “Ook ik werd de dag na de geboorte met bed en al naar de kinderafdeling gereden en kreeg ik ons kindje op mijn buik gelegd om te buidelen.”
Hoe zag jullie kindje eruit?
Anniek: “Ondanks alle draadjes en slangetjes was hij prachtig! Voor het aantal weken waarop hij is geboren was hij goed op gewicht. Een heel klein en toch beetje stevig baby’tje. Hij had over zijn hele lijfje kleine blonde donshaartjes.”
Het kindje van Marieke was ook erg klein, maar wat minder stevig. “Ze zag er wel anders uit dan voldragen baby’s. Ze had bolle oogjes. En ze had ook nog geen kraakbeen in haar oortjes, waardoor ze een soort puntige elvenoortjes had”.
Na weken in het ziekenhuis eindelijk naar huis
Marieke en Anniek vertellen dat in het ziekenhuis allerlei onderzoeken en controles volgden. Naast het wegen en meten werd bij de dochter van Marieke ook een oogonderzoek gedaan. Bij een vroeggeboorte is er namelijk een grotere kans op een oogafwijking. Helaas kreeg de dochter van Marieke een hersenvliesontsteking toen ze 6 weken oud was. Premature baby’s zijn hier vatbaarder voor. Daarom kreeg ze ook een gehooronderzoek.
Gelukkig herstelde ze hiervan en na 3 weken op de NICU, 10 dagen high care (een afdeling waar ze ademondersteuning kunnen bieden) en nog eens een maand op de couveuseafdeling mocht de dochter van Marieke eindelijk naar huis.
Het zoontje van Anniek heeft 4 weken in het ziekenhuis gelegen voordat hij naar huis mocht.
Wat vonden jullie het moeilijkst aan de vroeggeboorte en de periode daarna?
Anniek: “Ik vond het een zware tijd. Ik vind het een heel naar idee dat geen van zijn ouders zijn geboorte heeft meegemaakt. We waren en zijn ontzettend blij dat hij er is, maar de roze wolk hebben we niet gezien. Dat vind ik jammer. Het was ook echt heel druk met heen- en weer reizen naar het ziekenhuis en 8 keer per dag kolven, terwijl ik nog aan het herstellen was van een keizersnede. Ook toen hij thuiskwam was het moeilijk om een ritme te vinden. Hij dronk en sliep slecht en groeide niet goed. Ook was hij vaak ziek.”
Marieke vertelt dat ze in het begin vooral bang was dat haar dochter een infectie zou krijgen. Maar naarmate de tijd verstreek en het goed ging, verminderde die angst. “Toen ze eenmaal thuis was vond ik het moeilijk om alles alleen te moeten doen, zonder hulp van de verpleegkundigen en zonder een monitor die alles in de gaten houdt”.
Wat zou je andere ouders adviseren die met een vroeggeboorte te maken hebben?
Marieke: “Laat het een beetje over je heenkomen. Ga niet teveel op internet lezen en maak je vooral niet te druk over hoe het later zal gaan met je kindje door de vroeggeboorte want het kan ook helemaal goed komen.”
Anniek vult aan: “Ik raad ook af zelf op internet te zoeken. Stel je vragen aan de arts of vraag waar je betrouwbare informatie kunt lezen. Vertrouw op jezelf, investeer in de hechting met je kindje en vraag hulp”. Ze geeft aan dat ze achteraf een aantal dingen anders zou doen. “Mijn partner ging na 3 dagen weer werken. Daarvan zeg ik: doe het niet! Neem tijd voor je gezin”. Ook geeft ze praktische tips. “Huur een schoonmaker in of vraag familie om schoon te maken, het bed te verschonen, boodschappen te doen en te koken. Besteed alle energie die je hebt aan je kindje, elkaar en aan jezelf. En draag je kindje lekker veel bij je. Dat had ik achteraf gezien meer willen doen”.
Hoe gaat het nu?
De dochter van Marieke is nu 7 jaar oud en het gaat goed met haar. “We merken weinig van het feit dat ze te vroeg is geboren. Ze is weinig ziek, doet het goed op school en maakt een normale ontwikkeling door”.
Het zoontje van Anniek is inmiddels een kleuter. “Hij is uitgeroeid tot een fantastisch lieve en leuke kleuter, maar wel met gebruiksaanwijzing. We lopen nog altijd aan tegen problemen, waarvan niet altijd duidelijk is hoe groot de rol van de vroeggeboorte is.”
Meer informatie over te vroeg geboren kinderen
Care4Neo is een patiëntenvereniging met als doel ouders van couveusekinderen een steuntje in de rug te geven en aandacht te vragen voor de problemen rondom te vroeg geborenen, ziek geborenen of te licht geboren kinderen.
Op de website kleinekanjers.nl vind je een kennisbank met informatie over vroeggeboorte, blogs en een webshop speciaal voor prematuren.
Het boek Reisgids naar huis met tips voor de verzorging van de baby en ervaringen uit de praktijk. Geschreven door kinderarts-neonatoloog Angelique Hoffmann-Haringsma en medisch maatschappelijk werker Liduine Schönau.
